EINDRONDE dalers 3de PROVINCIALE SEIZOEN 2012 – 2013.

Deelnemers : 3 clubs: V. Lommel; VC Kesselt; EMBO
3 x 2 wedstrijden heen- en terug :

04/05/013 om 19.30 uur Kesselt V. – Lommel

16/05/013 om 19.00 uur EMBO – Kesselt

23/05/013 om 19.00 uur V. Lommel – Kesselt

26/05/013 om 15.00 uur Kesselt – EMBO

Kesselt versloeg zondagmiddag Rekem met 5-1 en begint met een goed gevoel aan de eindronde voor dalers.

De laatste wedstrijd van het seizoen was op papier overbodig, maar een zege stond voor Kesselt gelijk aan 7 op 9. Voor Rekem was de degradatie al enkele weken een feit. De bezoekers voetbalden in het begin van de wedstrijd nochtans aardig mee, maar twee prima kansen werden niet afgemaakt.

Kesselt toonde zich efficiënter en scoorde tweemaal na evenveel stilstaande fases. Gielen was telkens de schutter van dienst. Loyens duwde na een goede actie van Nelissen en Jans de 3-0 ruststand in het lege doel. Tussendoor botsten Smeets en Moors op een alerte Rekem-doelman.

Na de rust liep de score nog op, Smeets zorgde met twee goals voor 4-0 en 5-0. De bezoekers scoorden op strafschop de aansluitingstreffer.

Kesselt: Lieveld, Schouteden, Gielen, Moresi, Jans, Moermans, Thijs, Loyens, Moors, Nelissen, Smeets.

Bank: Thewissen, Theunissen, Rogiers, Neven.

Kesselt is nu ook mathematisch zeker van deelname aan de eindronde voor dalers. De laatste overwinning dateerde al van begin december tegen Eisden Sport. Zaterdagavond bleven de drie punten eindelijk nog eens thuis. Kesselt versloeg Opitter met 3-2. Of het spel goed was, laten we in het midden, maar de toeschouwers zullen zich niet verveeld hebben.

De passage van Kesselt in Man Bijt Hond bleek vorige week een succes, want de fans zakten in groten getale af naar het ‘gruune tapeet’ van KVC. Toen de spelers het plein betraden, konden ze onder de hoofdtribune zeker vier supporters groeten, aan de overzijde stond de horde fans al even dik. Coach Colla ruilde de boksring opnieuw in voor de dug-out, van Romeinse krijger Joël Peulen was geen spoor. Gielen kwam opnieuw in de ploeg, net als globetrotter Loyens.

De bezoekers kwamen vroeg in de wedstrijd op voorsprong, Smeets bracht Kesselt rond het halfuur langszij. Intussen was al snel duidelijk geworden dat de man met het fluitje zoals gewoonlijk niet de capaciteiten had van Howard Webb of Pedro Proença. Ruim vijftien graden Celsius geleden zorgden scheids- en lijnrechter Kwak en Boemel al voor ergernissen op de sneeuwvlakte in Genk VV en zaterdag was het weer van dattum. De vlaggenmannen deden hun job nochtans naar behoren, maar hun collega tussen de lijnen blonk uit in vervelende beslissingen, al waren die zeker niet altijd in het nadeel van Kesselt. De vele kaarten waren doorgaans nog verdedigbaar, maar al het overige was van het niveau Beerschot.

Opitter zorgde met een schot van aan de zestien voor 1-2, maar de bezoekers moesten voor de pauze wel verder met een man minder. Onze bejubelde ref kon niet lachen om de beledigingen aan zijn adres en bedacht de speler in kwestie met twee gele kartons. Kesselt met een man meer, waardoor het begin van de tweede helft zich vooral op de helft van Opitter afspeelde. Na een kwartier spelen toucheerde Barthez een lange bal echter met de hand buiten zijn backlijn. Een vervroegde koffie voor de doelman van Kesselt, die vervangen werd door Lieveld.

Tien tegen tien dus, maar ook die situatie was van korte duur toen Moresi na een stevige tackle van het terrein werd gestuurd. Intussen nam het engagement naast de zijlijn toe, stegen de geniepige overtredingen, kon de man in het zwart allang voor niemand nog iets goed doen en werd ieder fluitsignaal voorzien van kennerscommentaar. Vooral de vaders van KVC’s nummers 7 en 15 – de twee vurigste supporters van KVC die een onafscheidelijk duo vormen – hadden hun stembanden gesmeerd en keken niet op een verbale uithaal meer of minder. Zij nodigden de ref op geheel eigen wijze uit om na de wedstrijd het kaartenfestival te bespreken. Gaston en Leon zijn er klein bier tegen. Godverdoemme sèèg.

Negen tegen tien dus en de ruimtes werden aanzienlijk groot. Lieveld redde een cruciale bal op 1-3. Kesselt bleef met enthousiasme spelen en kreeg, eerlijk is eerlijk, flink wat hulp van The Man in Black. Ongeveer vijf minuten voor het einde dribbelde Jans van aan de zijlijn richting strafschopgebied van Opitter en werd door twee verdedigers duidelijk een meter buiten de backlijn correct van de bal gezet.

Niks aan de hand, maar de duik van Jans was beter dan die van Fredje Deburghgraeve bij zijn Olympisch goud in Atlanta ’96 en zijn kreet oversteeg vlotjes het aantal decibels dat Maria Sharapova met haar kreunen tijdens een lange driesetter produceert. De genereuze fluitenier toonde zijn onbekwaamheid/voetbalintelligentie (schrappen wat niet past) en gaf als laat paascadeau een bal op de stip. Rode ridder en vaste strafschopnemer Moresi was al aan het wachten op warm water, waardoor Gielen in de pikorde opschoof. Hij trapte het witte ei met strik rondom proper binnen: 2-2.

Het was stoempen geblazen voor de negen mannen van Kesselt. Iedereen tekende met een man minder voor een gelijkspel, maar veel loopwerk, gemekker en lange hengsten later stond echter de 3-2 eindstand op het bord. Gielen kopte aan de tweede paal een vrije trap van Loyens knap over de bezoekende doelman. Intussen hoorden we van gefrustreerde Opitter-zijde dat Kesselt de scheidsrechter tijdens de rust zou omgekocht hebben, maar het was al van Raf Coppens geleden dat we nog zo’n slechte mop gehoord hadden. De tegenstand was duidelijk niet op de hoogte van de werking van het departement financiën van KVC.

Na het laatste fluitsignaal bleek Jean-Paul Colla dermate onder de indruk van de duik van Jans, dat hij ook even tegen de vlakte wilde gaan. Een gezwinde glijpartij voor de vestiaire van KVC: 11 op 10 voor sierlijkheid, 0 op 10 voor landing. Het was hem snel vergeven, want JP Meus wist te melden dat de zege gelijkstaat aan een etentje komende donderdag. Als hij daar na iedere driepunter een gewoonte wil van maken, ligt het contract tot 2035 klaar, want ‘het mot hobby blieve’ zegt een niet nader genoemd bestuurslid steevast vooraleer hij met de sjatz onder de wol kruipt.

Uren na de wedstrijd draaide de frietketel overuren, gaf dakwerker Lippi deskundig advies over het leggen van pannen en speelde de voorzitter/kapitein der beloften/verzorger/loopwonder/webmaster/interim-tooghouder/ordehandhaver in de kantine honderd chocolaatjes voor bij de koffie naar binnen. Voor de publicatie van de andere nachtelijke taferelen wenste niet iedereen zijn goedkeuring te geven.

Kesselt: Vantongelen, Moors, Gielen, Moresi, Jans, Loyens, Thijs, Moermans, Schouteden, Smeets, Thewissen.

Bank: Lieveld, Cochet, Rondas en Neven.

Kesselt deelde zaterdagavond na een slaapverwekkend vertoon de punten met Kinrooi. Beide doelpunten werden gemaakt via strafschop, veelzeggend over het beperkte aantal kansen.

Kesselt werkt al een heel seizoen met een (te) smalle kern, maar wat zich zaterdagavond afspeelde, was gesneden brood voor een aparte uitzending van Man Bijt Hond. Drie basispionnen van vorige week moesten verstek geven: Loyens zit voor zijn werk in Amerika, Gielen was ziek en Jorissen keek samen met Lippi en andere ‘hieren’ en ‘sjatzen’ toe vanuit de business seats. De spits moest het donderdag op training afleggen tegen een onschuldig kegeltje en liep logischerwijs een scheurtje op in de gewrichtsbanden van zijn enkel.

Ook Cochet, die vorige week inviel en een prima doelpunt scoorde, was niet in Kesselt te bespeuren. Nelissen was nog steeds geblesseerd, Jannes en Vandenrijt werken aan hun comeback, Geraerts was koteletten aan het kappen, Yusuf zocht de ‘ball feeling’, Narings zat op zijn lager pitje en Bastiaens draaide overuren als pedicure.

Aan afwezigen wederom geen gebrek, waardoor Lorenz Pauly op het bord verscheen als linkerflankspeler. Pauly zat dit seizoen nooit in de kern, drinkt wekelijks driehonderd pinten in Leuven, danst evenveel als Jelle Rogiers en zou door velen nog steeds als nieuw gezicht beschouwd worden op training. In de wondere wereld van KVC is echter alles mogelijk, maar als een speler op het wedstrijdblad wil staan, is aanwezigheid in de kleedkamer een eerste vereiste. Een uur voor aanvang van de partij geen Pauly te zien, waardoor Tom Rondas mocht debuteren in de basiself. Rondas komt dit seizoen aan het ronde getal van nul trainingen en speelde enkele uren voordien nog negentig minuten met de reserven. Allesbehalve een cadeau, de pijp van Rondas was vanzelfsprekend warm na een uur voetbal, maar hij gaf het beste van zichzelf. Dikke merci, Tom.

“Wat dacht de coach van deze tragikomische taferelen?” zal u zich intussen afvragen. Jean-Paul Colla is niet degene die snel zijn neus voor iets ophaalt, maar dat bleek zaterdagavond technisch gezien ook onmogelijk. Colla depanneerde ’s middags de reserven en maakte daarbij in een onschuldig duel kennis met het ranke lijf en de onzachte elleboog van ploeggenoot Joël Peulen, de Firmin Crets van KVC. Gevolg: een gebroken neus en geen Colla als T1 naast de zijlijn. Het medische bulletin liep binnen in de kleedkamer van KVC en Lambert nam de coaching over. We wensen Jean-Paul veel beterschap, volgende week wordt hij geopereerd.

Geloof het of niet, maar er werd ook nog gevoetbald. Enfin, er stonden toch 22 spelers tussen de lijnen. Kesselt hield de ruimtes klein, Kinrooi schoot een bal op de paal, maar voor het overige was er nauwelijks echte dreiging. Smeets miste de beste kans van de wedstrijd, meteen ook de enige voor Kesselt. In een zoutloze partij bleef de brilscore op het bord, tot vlak voor de pauze de bal op de stip ging. Barthez – die KVC’s Menzo verving – raakte de spits van Kinrooi niet, maar de scheidsrechter liet zich vangen aan een Lestienneke. 0-1 voor de bezoekers.

Na de pauze kregen de bezoekers naar verluidt de bizarre opdracht om langeafstandsraketten af te vuren, maar daar werd niemand vrolijk van. Ook Kesselt maakte niets klaar, maar de mee opgeschoven Moresi dwong in het slot een strafschop af en zette die zelf feilloos om. 1-1 was de enige logische uitslag. De cameramannen van de VRT zaten met de handen in het haar, want de uitzendtijd was te kort voor zoveel folklore.

Omstreeks middernacht verzocht de herbergier van KVC de laatste glazen soldaat te maken en de tent te verlaten, waardoor de vijf overgebleven spelers besloten de lokale middenstand in Riemst-centrum te steunen. Daar werd aan de toog de wereld grondig verbeterd en een analyse gemaakt van een avond Man Bijt Hond. Tot volgende week.

Kesselt: Vantongelen, Moors, Moresi, Schouteden, Jans, Smeets, Thijs, Moermans, Rondas, Theunissen, Thewissen.

Bank: Lieveld, Peulen, Kerkhofs.